تصمیم های سخت زندگی و درد راه‌های نرفته

۱۶۶ نظر برای تصمیم های سخت زندگی و درد راه‌های نرفته

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : معصومه شیخ مرادی



من فکر می کنم صحبت در این خصوص برمی گردد به خط قرمزهایی که برای خود تعیین می کنیم و میزان قدرت ما در رد نشدن از خط قرمزهایمان.
به طور مثال من این خط قرمز را درباره تصمیم گیری برای خود می گذارم:
"از بین گزینه ها پس از تحقیق و تفحص یکی را انتخاب می کنم و با تمام وجود روی آن تمرکز می کنم و به سایر گزینه ها فکر نمی کنم."
و یا اینکه ممکن است ما دچار وسواس فکری باشیم و مدام به انتخاب های نکرده فکر کنیم به عبارتی زندگی های موازی در ذهن مان ایجاد کنیم که این واقعا مرحله رنج آوری است و احتمالا هر کدام از ما در برهه ای از زندگی دچارش بوده ایمT رهایی از این وضعیت زمانی است که به نوعی قاطعیت در تصمیم گیری رسیده باشیم و خط قرمزهایمان را گذاشته باشیم و اینکه نهایتا بگوییم ممکن است تصمیمم اشتباه باشد ایرادی ندارد تاوانش را پس می دهم.
از نظر من مشکل آنجاست که ما از تصمیم اشتباه و شکست خوردن می ترسیم و راهی برای بازگشت و تجربه یک مسیر تازه را نمی بینیم. باور نداریم هر تصمیمی هزینه فرصت های خود را دارد.
کتاب زندگی خود را طراحی کنیم به خوبی به این نکته اشاره می کند:
این کتاب می گوید: انتخاب درست وجود ندارد فقط خوب انتخاب کنید.
در آنجا مراحل تصمیم گیری را اینگونه شرح می دهد:
جمع آوری اطلاعات و ایجاد گزینه های مختلف- محدود کردن گزینه ها- انتخاب- رهایی و حرکت
در واقع منظور از رهایی و حرکت این است که دیگر دست از تعمق و تفکر بردارید.
انتخاب خود را کاملا بپذیرید آن چنان که بتوانید بیشترین بازدهی را از آن داشته باشید. رویکرد شما به جای تفکر باید میل به عمل باشد.
هر چند گاهی اینگونه عمل کردن ممکن است سخت به نظر برسد به ویژه در مورد انتخاب شغل و یا تغییر آن و ذهن ما مدام به انتخاب های نکرده فکر می کند، یک راه حل برای خلاصی از این وضعیت این است که دو یا سه مورد را همزمان برای مدتی، مثلا سه ماه انتخاب کرده و با تحقیق و تفحص درباره آنها با گذاشتن محدودیت زمانی به نتیجه برسیم.

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.