تجربه ذهنی | زندگی نامحدود بر روی زمین

۲۱۱ نظر برای تجربه ذهنی | زندگی نامحدود بر روی زمین

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : سامان عزیزی



فکر میکنم این بدترین خبریه که دنیا میتونه بهم بده.

یاد آنتونیو فوسکای بیچاره افتادم(در کتاب همه میمیرند-سیمون دوبوار).البته فرق من با اون اینه که آنتونیو فقط خودش نمیمرد ولی اینجا همه نمیمیرند.

اما تغییراتی که من در اولویتها و سبک زندگیم میدم:

چون همین امروز بهم این خبر رو دادند،پس میتونم مردن رو تصور کنم(چون اگه از اول با همین پیش فرض به دنیا اومده بودم،احتمالا تصوری از مردن و مفهومش نداشتم). حالا دو حالت داره،یا میشه خود کشی کرد یا نمیشه.

اگر میشد، احتمالا بعد از انجام یکسری کارا که الان رو دستم مونده،بلافاصله خودکشی میکردم(با عرض معذرت اگه این جمله برای کسی احساس تلخی رو به همراه داشته)

اگر نمیشد هیچ رقمه مرد! قطعا احتیاج به یکسری استراتژی در سطح کلان داشتیم(با توجه به بی معنی شدن واژه فرصت و وقت و از طرفی محدود شدن منابع با تصور زمان پیش رو)

اما خارج از این برنامه های کلان، فکر میکنم زندیگمو به بازه های پنجاه یا صد ساله تقسیم میکردم(با فرض اینکه واقعا بعد از این پنجاه یا صد سال میمیرم- مثل همین زندگی الانمون که میشه به بازه های هفته ای و ... تقسیمش کرد) و اسم این بازه های پنجاه یا صد ساله رو میگذاشتم "یک پومودورو" :)

چند پومودورو جلو میرفتم تا ببینم وضعیت اون استراتژیهای کلانم چطور میشه و بعدش شاید پومودوروها رو تغییر یا حذف میکردم

اگر این فرض ها رو قبول کنم، احتمالا جز در معدودی اهداف و اولویتها که تغییر میکردن، قسمت زیادی از اهداف و اولویتهام تغییر نخواهند کرد

پی نوشت:راستش این کامنت رو نوشتم تا یک هزار و یکصد و یازدهمین روز همراهیم با متمم عزیز، بی کامنت نمونده باشه، پس شما کامنتمو زیاد جدی نگیرید چون حالاحالاها فرصت برای جدی گرفتن دنیا و آدمهاش هست :)

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.