Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Menu
شرایط دریافت هدیه نوروزی متمم: دوره صوتی آموزش هدف‌گذاری (کلیک کنید)


پاسخ بیش از حد در رفتار سیستم ها (Overreaction)


پاسخ بیش از حد - جبران بیش از حد

تا کنون پای بحث نسیم طالب در مورد مدیریت در شرایط ابهام، به یک نتیجه‌ی مهم رسیده‌ایم.

نسیم طالب معتقد است که مشکل اصلی ما در مدیریت ابهام، درک نادرست از مفهوم ابهام است.

ما عموماً ابهام را با بار معنایی منفی (و یا در بهترین حالت خنثی) به کار می‌بریم. به عبارتی، همیشه می‌کوشیم ابهام را کاهش داده و یا لااقل تحمل کنیم.

دنیای ذهنی نسیم طالب، حول این محور شکل گرفته است که باید ابهام را در آغوش بگیریم و از آن استقبال کنیم.

همه‌ی بحث نسیم طالب در مورد پادشکنندگی را می‌توان به شکل ساده به صورت زیر خلاصه کرد:

نسیم طالب و پاسخ بیش از حد سیستم‌ها

نسیم طالب نکته‌ی دیگری هم در ذهن دارد که بارها به شکل مستقیم و غیرمستقیم به ما گفته است: ما حتی برای تحلیل شرایط ابهام، به اندازه‌ی مورد نیاز کلمه‌ی مناسب هم نداریم. از همین‌جا می‌شود فهمید که ذهن‌مان تا چه حد نیازمند توسعه و تعمیق در زمینه‌ی این مفهوم است.

نسیم طالب در بخشی از کتاب Antifragile به این مسئله اشاره می‌کند که مفهوم پادشکنندگی، بر خلاف چیزی که در نگاه نخست به نظر می‌رسد، یک مفهوم جدید نیست.

همه‌ی ما بحث PTSD یا اختلال استرس پس از سانحه را می‌شناسیم و در موردش چیزهایی شنیده‌ایم.

[مطالعه بیشتر: اختلال PTSD یا اختلال استرس پس از سانحه چیست؟]

با این حال، شاید کمتر در مورد رفتار PTG یا Posttraumatic Growth (رشد پس از سانحه) چیزی شنیده باشیم.

دسترسی کامل به این مطلب برای اعضای ویژهٔ متمم امکان‌پذیر است.

نسیم طالب، بسته به فضای بحث، گاهی اوقات از Overreaction (پاسخ بیش از حد)‌ و گاهی اوقات از Overcompensation (جبران بیش از حد)‌ استفاده می‌کند. اگر چه مفهوم هر دو یکی است.

اسبی که سریع‌تر می‌دود را می‌توان مصداق پاسخ بیش از حد در نظر گرفت و مخاطبی که بهتر گوش می‌کند را می‌توان مصداق جبران بیش از حد در نظر گرفت. چون می‌خواهد کم بودن صدا را جبران کند.

اما به هر حال، بحث بیشتر به ساختار جمله باز می‌گردد و لازم نیست درگیرش شویم.

تمرین:

چه مثال‌های دیگری از Overreaction یا Overcompensation در اطراف خود می‌شناسید و به خاطر می‌آورید؟

      شما تاکنون در این بحث مشارکت نداشته‌اید.  

     تعدادی از دوستان علاقه‌مند به این مطلب:    علیرضا ، رضا روحانی ، رضا حاج محمدزاده ، ارمغان اسدی ، تبیان پرینت

ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری مدیریت در شرایط ابهام به شما پیشنهاد می‌کند:

سری مطالب حوزه مدیریت در شرایط ابهام
 

برخی از سوالهای متداول درباره متمم (روی هر سوال کلیک کنید)

متمم چیست و چه می‌کند؟ (+ دانلود فایل PDF معرفی متمم)
چه درس‌هایی در متمم ارائه می‌شوند؟
هزینه ثبت‌نام در متمم چقدر است؟
آیا در متمم فایل‌های صوتی رایگان هم برای دانلود وجود دارد؟

۱۱۷ نظر برای پاسخ بیش از حد در رفتار سیستم ها (Overreaction)

    پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

    نویسنده‌ی دیدگاه : محمدرضا شعبانعلی

    مثالی که من می‌خوام مطرح کنم، الزاماً یک نمونه‌ی مثبت یا یک نمونه‌ی منفی از پاسخ بیش از حد نیست.

    اما نمونه‌ای هست که به من در درک این مفهوم کمک زیادی کرد.

    این مثال رو آقای نیل جانسون در کتاب Simply Complexity مطرح می‌کنه.

    شاید برای شما هم پیش اومده باشه که وقتی در اتوبان رانندگی می‌کنید، گاهی اوقات با ترافیک زیاد مواجه شده باشید.

    معمولاً فکر می‌کنیم تصادف شده یا اتفاقی افتاده. البته گاهی اوقات، واقعاً هم علت همین هست.

    اما زیاد پیش میاد که جلوتر می‌ریم و می‌بینیم هیچ خبری نیست.

    حتی یک خروجی یا ورودی نیست که بشه تمرکز خودروها رو به اون ربط داد.

    نیل جانسون، این مسئله رو (البته در قالب چند شبیه سازی زیبای ریاضی مرکز سنتافه) با استفاده از Overreaction توضیح می‌ده.

    کافیه در نظر بگیرید که راننده‌ی یک خودرو به خاطر اینکه می‌خواد موبایلش رو از کنار کنسول برداره (یا صدای ضبط رو کم و زیاد کنه) سرعتش رو برای مدت کوتاهی در حد چند ثانیه مثلاً ۲۰ درصد کاهش بده.

    ماشین پشت سر، می‌خواد این کاهش سرعت رو جبران کنه. به عبارتی سرعتش رو کم کنه که تصادف نشه. قاعدتاً راننده نمی‌تونه دقیقاً ۲۰ درصد سرعتش رو کمتر کنه و اصلاً نمی‌تونه ادراک دقیقی از میزان کاهش سرعت داشته باشه. پس احتمالاً سرعتش رو ۳۰ یا ۴۰ درصد کاهش می‌ده. چند تا ماشین عقبتر سرعت خیلی کمتر میشه.

    حالا کافیه یکی از ماشین‌ها مثلاً برای اینکه نمی‌خواد سرعتش رو کم کنه خط رو عوض کنه (این رو مرکز سنتافه مطرح نکرده. چون تصور ندارند که یک راننده چنین رفتار نادرستی انجام بده).

    همین مسئله در خط بغل هم به وجود میاد و کم کم یه گره ترافیکی شکل می‌گیره.

    البته مشکل به همین سادگی حل نمیشه.

    وقتی ماشین جلویی راه افتاد و سرعت رو زیاد کرد. ما باز هم نمی‌تونیم به اندازه‌ی مورد نیاز سرعت رو زیاد کنیم و ممکنه Overreact کنیم.

    نتیجه اینکه دوباره کمی جلوتر ممکنه مجبور بشیم سرعت رو کم کنیم و همین ماجرا تکرار میشه.

    این پاسخ‌های بیش از حد در مقیاس کوچک وقتی کنار هم جمع میشن و خصوصاً با در نظر گرفتن اینکه تا حد زیادی اجتناب ناپذیر هستند، ترافیک رو از شرکت روان به شکل موج در میارن که بدون علت مشخص شدتش کم و زیاد میشه.

    پی نوشت: اگر به بحث‌های ریاضی در این زمینه علاقه داشته باشید با کلمات کلیدی Traffic Wave Propagation می‌تونید تحقیق‌های زیاد و متنوعی رو که در دانشگاه‌های مختلف با استفاده از این مدل انجام شده پیدا کنید و مطالعه کنید.

     

     
    تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
    .