وانمود کن ناشنوایی تا سرانجام ناشنوا بشوی
این بار در سلسله مطالب پاراگراف فارسی به سراغ بخشی از کتاب حکمت شادان نیچه رفتهایم.
با توجه به برخی بیدقتیها در برخی از نسخههای ترجمهی فارسی، ترجیح دادیم متن را از ترجمهی انگلیسی نسخهی آلمانی مجدداً به فارسی ترجمه کنیم.
خود را به ناشنوایی زدن، بهتر از کر شدن از صداهای ناهنجار است.
در گذشته، انسانها تشنهی شهرت بودند و شیفتهی اینکه از آنها و در مورد آنها حرف بزنند.
اما حرف زدن دیگر کافی نیست.
بازار، بسیار شلوغ و بزرگ شده است و جز جیغ زدن و فریاد زدن، کسی راه به جایی نخواهد برد.
حاصل این شده که حتی گلوهای خوب هم، نمیتوانند حرفشان را جز از راه فریاد زدن و خفه کردن صداهای خوب دیگر، به گوش مردم برسانند.
و حتی بهترین ابزارها هم، جز با نخراشیدهترین صداها به فروش نمیرسند.
بدون این فریادهای بازار و آن جیغهای نخراشیده، دیگر هیچ نابغهای به نبوغ شهره نخواهد شد.
باور دارم که عصری منحوس برای متفکران آغاز شده است: متفکر، شاید باید سکوت و آرامشاش را در لحظات کوتاه میانهی این صداها و آزارها جستجو کند.
و باید وانمود کند که ناشنواست، تا بیاموزد که واقعاً در هیاهوی این صداها و فریادها ناشنوا شود.
تا زمانی که این هنر را نیاموخته است، هر آن ممکن است از سردرد و بیحوصلگی نابود و تلف شود.
[مطلب مشابه از همین کتاب: حکمتی که در درد کشیدن وجود دارد]
چند مطلب مرتبط | برای علاقهمندان به کتابخوانی
راهنمای خواندن و خریدن کتاب (فایل صوتی)
کتاب های مدیریت | کتاب های بازاریابی و فروش
کتاب های استراتژی | کتاب های بازاریابی دیجیتال
کتاب های روانشناسی | مرور، نقد و خلاصه کتاب
کتاب های توسعه فردی | کتاب های مدیریت زمان
پاراگراف فارسی | جملات منتخب کتابها
کتابخوانی | چگونه کتابخوان شویم؟
چند مطلب پیشنهادی از متمم:
برخی از سوالهای متداول درباره متمم (روی هر سوال کلیک کنید)
ثبتنام | اطلاعات بیشتر فهرست درسهای متمم
نویسندهی دیدگاه : سیدعلی کیائی
نقل قولی از کتاب حکمت شادان که در کتاب «مثل فیلسوف نوشتن»، اثر ای. پی. مارتینیک، ترجمهٔ فاطمه مینایی و لیلا مینایی، آمدهاست.