طراحی را به خلاقیت محدود نکنیم

در نوشته‌ی قبلی به بهانه‌ی «لپ‌‌تاپی که فروخته نشد» به شاخه‌ای از طراحی را که تحت عنوان «طراحی محصول» طبقه بندی می شود، اشاره کردیم. به محض اینکه حرفی از طراحی محصول میشنویم، یاد شکل‌های عجیب و غریب و خاص می‌افتیم. مثل محصولی که اینجا می‌بینید. اما واقعیت این است که طراحی، الزاماً به معنی «تولید محصول یا خدمات شگفت‌انگیز» نیست. طراحی در ساده‌ترین شکل خود از «طراحی محصول» آغاز می‌شود و در شکل‌های خاص‌تر به «طراحی خدمات» تبدیل می‌شود. در نگاه متخصصان مدیریت، «طراحی کسب و کار» شاید پیچیده‌ترین شکل طراحی باشد.

شاید دقیق‌ترین تعریفی که در حوزه‌ی مدیریت  کسب و کار از طراحی وجود دارد تعریف «رالف» و «وند» باشد. به دلیل اهمیت این تعریف، ابتدا خلاصه‌ی جمله‌بندی انگلیسی آن را نقل کرده و سپس به بررسی جزییات آن می‌پردازیم:

DESIGN: A specification of an object, intended to accomplish goals, in a particular environment, using a set of primitive components, satisfying a set of requirements, subject to some constraints