زبان بدن در فضاهای محدود: بی توجهی مودبانه یا بی توجهی مدنی
استاد و دانشجو، در راهروی دانشکده به هم میرسند و دانشجو، از کمی دورتر، آرام سرش را پایین میاندازد تا مجبور نشود با استاد احوال پرسی کند.
ظاهراً استاد هم راحتتر است و به سادگی، بدون دردسر سلام و احوال پرسی از کنار او عبور میکند.
این نمونهای از رفتاری است که به آن، بی توجهی مدنی یا Civil Inattention گفته میشود.
این اصطلاح در زبان فارسی، به بی توجهی مودبانه نیز ترجمه شده است که شاید در حوزهی مذاکره و زبان بدن، ترجمهی مناسبتری باشد.
در اینجا میخواهیم از دید دانش زبان بدن به این رفتار نگاه کنیم.
اولین کسی که به این مسئله پرداخت و اصطلاح بی توجهی مدنی را به کار برد، یک جامعه شناسی آمریکایی – کانادایی به نام اروینگ گافمن بود.
ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری ارتباطات غیر کلامی و زبان بدن به شما پیشنهاد میکند:
- ارتباط غیرکلامی در مذاکره و زندگی روزمره
- زبان بدن و ارتباط غیرکلامی را با چه هدفی یاد بگیریم؟
- چند نکته درباره تحلیل زبان بدن در جلسات مذاکره
- متن و زمینه در ارتباطات و مذاکره | اهمیت حاشیه در ارتباط با دیگران
- آموزش زبان بدن در مذاکره
- ارتباط چشمی | تماس چشمی و پیامهای چشمهای ما
- تاثیرگذاری اولیه یا First Impression
- زبان چهره | تشخیص و تفسیر حالت های چهره طرف مقابل در مذاکره
- پل اکمن (پاول اکمن) | هفت احساس پایه انسان
- فیلم آموزشی زبان بدن، علائم چهره و بروز احساسات
- دکتر آلبرت محرابیان از پیشتازان و قربانیان زبان بدن
- شخصیت شناسی از روی چهره افراد | قضاوت اولیهٔ ما چقدر درست است؟
- تقلید از زبان بدن طرف مقابل | بررسی تکنیک آینه ای به عنوان ترفند مذاکره
- تفاوت زبان بدن زنان و مردان
- آیا زنان احساساتی تر هستند؟
- آموزش تصویری زبان بدن | استفاده از حرکات دست
- زبان بدن در فضاهای محدود: بی توجهی مودبانه یا بی توجهی مدنی
- فهرست مقالات و منابع مرتبط با زبان بدن و ارتباطات غیرکلامی
- کتاب زبان بدن و ارتباطات غیرکلامی (با مرور و خلاصه)
- ادوارد هال و ارتباطات میان فرهنگی
چند مطلب پیشنهادی از متمم:
برخی از سوالهای متداول درباره متمم (روی هر سوال کلیک کنید)
ثبتنام | اطلاعات بیشتر فهرست درسهای متمم
نویسندهی دیدگاه : محمدرضا شعبانعلی
من فکر میکنم که میتوان برای بی توجهی، دو شکل مودبانه و بی ادبانه تصور کرد.
اگر از طرف شما، انتظار و Expectation وجود داشته باشه که من به شما توجه کنم (مثلاً وقتی نام من را صدا میزنید)، بی توجهی من از شکل بی ادبانه است.
اما اگر شما این Expectation و انتظار را نداشته باشید (مثلاً وقتی یک غریبه در تاکسی کنار من مینشیند و من نگاهش نمیکنم) این هم بی توجهی است. اما نمیتوان گفت بی ادبانه است.
فکر میکنم شکل بی توجهی مودبانه را میتوان در بسیاری از کافهها و رستورانهای اسکاندیناوی یا اروپای غربی دید.
حتی وقتی میزها در هم فشرده شده و دست و پای همه به یکدیگر میخورند، معمولاً کسی نمیداند و نمیفهمد و نمیخواهد بفهمد که شخصی که در میز کناری نشسته، چه چیزی میخورد و با چه کسی آمده.
اما همین امشب، من در یک رستوران شام سفارش دادم و دو میز آن طرف تر، یک نفر به با صدای بلند به گارسون میگفت:
از همان غذایی که برای آن آقای کت و شلوار سورمهای آوردید، من هم میخواهم.
این هم شکلی از "توجه بی ادبانه" یا شاید "صداقت رفتاری!"